De lachende cavalier – Frans Hals

Hals was bij leven enige tijd de meest eminente portretschilder van Haarlem. Na zijn overlijden was hij vrijwel vergeten. In de loop van de negentiende eeuw echter tekende zich hierin een kentering af en steeg zijn reputatie tot grote hoogte, zodanig dat hij Rembrandt van Rijn naar de kroon stak. Een markerend moment daarin was de veiling van De lachende cavalier in 1865, toen de markies van Hertford tot verbazing van iedereen de baron Von Rothschild overbood tegen zes keer de inzet. Op dat moment was het werk nog simpelweg getiteld Portret van een man. Tussen 1875 en 1888 kreeg het de titel De lachende cavalier. Onder die naam werd het in dat laatste jaar uitgeleend voor een expositie bij de Royal Academy of Arts, hoewel de duiding cavalier fout is: het betreft een prominent burger in modieuze en dure kleding.

De kunstverzameling van de markies van Hertford en zijn zoon Sir Richard Wallace, zou uiteindelijk de basis vormen van het museum de Wallace Collection, gesticht in 1897, zich nog steeds bevindend in de woning van de familie te Londen. Ook De lachende cavalier maakt nog altijd deel uit van deze collectie. Richard Wallace liet in zijn legaat bepalen dat het portret niet uitgeleend mocht worden. Het heeft het museum dan ook nooit meer verlaten.